Deuren

Deuren in een centrale hal

Vroeger, ja, vroeger, weet je dat nog. Dat je mensen een hand gaf ter begroeting, of 3 kussen! We kunnen ons het nu niet meer voorstellen, maar dat deden we. We zaten nog naast elkaar op achterbanken van auto’s, ook als we niet tot één huishouden behoorden, die tijd. We stonden schouder aan schouder in een café. We hugden en knuffelden dat het een aard had.

Ik dacht vanmiddag nog aan die tijd, toen ik tijdens het opruimen mijn allereerste laptop tegenkwam. Dat ding vereiste een flinke lap, hij woog, inclusief brailleregel, 4 kg.

Ik sloot hem aan op het lichtnet, ik had de adapter er keurig bij bewaard. Hij deed het nog ook zeg. Er kwam een geluid uit dat nog het meest weg heeft van de sirene van de eerste maandag van de maand. O man, ik was er zo blij mee toen. Hij was waanzinnig toegankelijk, je hoefde alleen maar een paar duizend commando’s uit je hoofd te leren die je kon intypen, van muizen had nog nooit iemand gehoord, ja, in de keuken, maar niet om mee te klikken.

Er zat nog WordPerfect op dat apparaat, een voorhistorische tekstverwerker, daar hebben ze het Oude Testament nog op geschreven.

Met de komst van Windows, een jaar of 7 later, werd alles anders. Ik kon er maar moeilijk aan wennen. Ik had heimwee naar de DOS-prompt, naar al die simpele commando’s, het zelf schrijven van batch-filetjes waarmee je je computer handelingen kon laten uitvoeren. Nu moest ik door menu’s navigeren en de computer begon voor mij na te denken.

Uiteindelijk zag, nee, voelde en hoorde ik er de voordelen van in, na een half jaar was ik helemaal om. Ik had nu de hele wereld aan een draadje, via internet, althans, in theorie. In praktijk was surfen op internet struikelen en op goed geluk pagina’s openen.

“Vergelijk internet maar eens met een gebouw,” schreef ik in die tijd op. “Ik sta in de centrale hal. Daar bevinden zich heel veel deuren. Op al die deuren staan plaatjes en op die plaatjes staat wat er zich in de ruimte achter de deur bevindt. Op de eerste deur die ik tegenkom lees ik light-arrow.gif. Wat zou daar achter zitten? Ik open hem, enter. Nu kom ik bij button2.jpg en spacer.gif. Ik open spacer.gif en kom bij greenarrow.jpg en redarrow.jpg en het enige dat ik lees is: U bent nu hier. ik ben hier, maar waar is hier? Ik ga terug naar de vorige ruimte en probeer een andere deur, een deur die ibpgwacl21.php heet. Het enige wat ik lees is flash! Hier wordt een showtje gegeven, maar wat voor showtje? Ben het zat en ik verlaat het gebouw door de nooduitgang, alt+f4.”

Zo was internet toen, voor de blinde medemens. Is het in de loop der tijd verbeterd? Daarover vertel ik in mijn volgende blog.