Vandaag kijk ik hoe het gesteld is met de drempelloze digitale wereld voor iedereen. Voor zienden, slechtzienden, blinden, slechthorenden, doven, motorisch beperkten, en dan heb ik het niet over Max Verstappen, nee, dat zijn mensen die bibberen en daardoor de muis alle hoeken en gaten van de mat laten zien of alles in 1 keer van hun telefoon swipen. Dat doen overigens niet alleen motorisch beperkten, ook blinden zoals ik hebben daar een handje van.
Met al die mensen, dat zijn er ongeveer 4 miljoen, die een of andere beperking hebben, moet je rekening houden, tenminste, als het om sites van de overheid en de semi-overheid gaat. En als je dat niet doet, voor 23 september 2020, dan… Nee, dan niks eigenlijk. Vandaag gaat weliswaar de Wet Toegankelijkheid in, waarin geëist wordt dat alle sites toegankelijk zijn, maar de overheid zou de overheid niet zijn als er niet een overgangsregeling is ingebouwd. Jaja, u weet het, de ambtelijke molens draaien traag. Dus wat je ook mag doen, vandaag, als de blinde nog struikelt over formulieren, de dove geen ondertiteling heeft bij een zeer belangrijke instructievideo of de laaggeletterde geen hol begrijpt van de procedure om een DigiD aan te vragen, mocht dat nou niet op tijd voor de bakker zijn, vul dan een zogenaamde toegankelijkheidsverklaring in. Daarin leg je vast hoe je planning is om tot de optimale toegankelijkheid te komen. En gebruik voor het invullen van die toegankelijkheidsverklaring dan de handige invulassistent. Laat zien dat je er mee bezig bent en dat het je volle aandacht heeft.
Nou moet ik er ook weer niet al te cynisch over doen, er gebeurt veel, heel veel op het gebied van toegankelijkheid.
Ik zit nu bijvoorbeeld op Urk.nl, die was mij aangeraden door een accessibility-expert. Wat een lekkere site is dat zeg. Ik tab er soepeltjes doorheen. Verhuizen, rijbewijs, paspoort en ID, melding doen, huwelijk en geregistreerd partnerschap, afval, even een entertje geven op het toetsenbord en pats, ik kan zo de hele afvalkalender van Urk downloaden. Zelfs de afbeeldingen op de site zijn beschreven. “prullenbak met papier” “zes afvalcontainers naast elkaar.”
Ik zou er misschien naartoe moeten verhuizen, naar Urk, hoewel, alleen voor die site? Nee, ik blijf hier, mijn eigen gemeente heeft ook een goede.
Weet je wat ik tegenwoordig vaak doe? Als ik een erg ontoegankelijke site tegenkom, dan bel ik het bedrijf of de instelling waar die van is. Laatst had ik een sitebouwer aan de telefoon die vroeg: “Maar hoe leest u onze site dan?” Ik zeg: “met mijn computer.” Hij: “met uw computer?” “Ja, dat doe jij toch ook.” “Ja, maar u bent toch…” “Ja, ik ben toch. Maar dat wil niet zeggen dat ik internet niet gebruik.” Hij dacht dat ik hem in de maling nam.
“Weet je wat jij moet doen?” zei ik. “Denken aan de volgende dingen. Je site moet Waarneembaar, bedienbaar, begrijpelijk en robuust zijn. Dat is een kwestie van een goede semantische structuur maken. Een logische kopstructuur waardoor je makkelijk kunt navigeren. Je moet H1’s en H2’s gebruiken, en Skiplinks. Kijk, als je site onder water op orde is, dan is-ie het boven water ook. Beduusd hing hij op.
Een week later belde hij terug. Of ik even wou kijken. Urkwaardig, dat was-ie, echt, een voorbeeld van toegankelijkheid.
Webtoegankelijkheid is niet langer iets waar je “ooit nog mee aan de slag moet”. Het is tijd voor actie. Alleen al in Nederland zijn er 4,5 miljoen mensen die op dit moment moeite hebben met het gebruiken en begrijpen van het web. Dat wordt een steeds groter probleem, nu zo’n groot deel van ons leven zich online afspeelt. Bedenk maar eens waar jij het internet allemaal voor gebruikt. Winkelen, het regelen van overheidszaken, het opzoeken van informatie, in contact blijven met anderen… Ook mensen met een beperking hebben hier behoefte aan. Daarom is het belangrijk dat iedereen online volwaardig mee kan doen. Dat vindt de overheid ook. Daarom bestaat er wetgeving rondom webtoegankelijkheid. Zo moeten alle websites van overheidsinstanties vanaf 23 september dit jaar volgens de wet voldoen aan de technische richtlijnen van de WCAG 2.1.
In het VN-verdrag Handicap staat dat mensen met een beperking volwaardig moeten kunnen meedoen in de samenleving. Nederland heeft dit verdrag ondertekend. Daardoor hebben we toegezegd om de gelijkwaardige behandeling van mensen met een beperking in onze wet te borgen.
In deze Nederlandse wet staat dat mensen met een beperking net als ieder ander moeten kunnen meedoen. De belangrijkste punten uit deze wet:
Voldoet een website of app niet aan deze wet? Dan kun je een zaak aanspannen bij het College voor de Rechten van de Mens.
De Europese Toegankelijkheidswet is een richtlijn voor alle lidstaten van de Europese Unie. Met als doel dat belangrijke diensten en producten voor mensen met een beperking toegankelijk zijn. Hieronder vallen onder andere:
Een ander belangrijk doel is om de toegankelijkheidseisen van de verschillende EU-landen gelijk te trekken. Dat maakt het toegankelijkheidsvraagstuk makkelijker voor organisaties die internationaal opereren.
De Europese richtlijn geeft vooral aan wát toegankelijk moet zijn, maar geeft hiervoor geen technische oplossingen. Hierdoor kunnen lidstaten er hun eigen invulling aan geven. De Nederlandse overheid heeft dit vertaald naar een wettelijke verplichting via het Tijdelijk besluit digitale toegankelijkheid overheid.
In dit Besluit is geregeld dat websites en (mobiele) apps van de overheid toegankelijk moeten zijn voor iedereen. Deze moeten straks voldoen aan de technische richtlijnen van de WCAG 2.1. Ook zijn overheidsinstanties verplicht om voor al hun websites en apps een toegankelijkheidsverklaring te maken en te publiceren. Hierin staan alle maatregelen die de organisatie neemt om hun website of app toegankelijk te maken en te houden. Hierin moet ook een planning worden opgenomen.
Het voldoen aan het Tijdelijk besluit wordt gefaseerd verplicht gesteld voor overheidsorganisaties:
Bovenstaande wetgeving is voldoende voor burgers om jou aansprakelijk te stellen als je website niet toegankelijk is. Op dit moment wordt hier nog niet heel goed op gehandhaafd, maar daar komt de komende jaren verandering in. We herhalen het dus nog maar eens: het is tijd voor actie!
Wil je meer weten over deze wetgeving en hoe je eraan kunt voldoen? Wij helpen je graag!
Ik zit muurvast. Niks doet het meer. Tab, pijltjes, handige snelkoppelingen, enter, spatie, niks! Woede neemt bezit van mij. Ik geef, ik weet dat ik het niet moet doen, ik heb er qwerty,s mee aan stukken geslagen, met mijn vlakke hand een klap op het toetsenbord. “Link niet gevonden,” zegt Claire, mijn spraaksynthesizer opeens. Ze zegt het aardig, geduldig, alsof er niets aan de hand is, maar dat is er wel degelijk.
Ik ben boodschappen aan het bestellen bij Albert Heijn en ik wil koste wat kost vermijden dat het weer zo gaat als die ene keer. Het is lang geleden, dat is waar, de computertechnologie bevond zich nog in een totaal andere staat, maar eens, toen mijn computer ook vastliep tijdens het winkelen en ik ook zo’n dreun aan het toetsenbord uitdeelde, kwam er 24 uur later een vrachtwagentje voorrijden met 8 kg broccoli, 16 schouderkarbonades, 5 kratten bier, 11 pakjes shag, dat was in de tijd dat ik nog rookte, kan je nagaan hoe lang dat al geleden is, 19 pakken rijst, koffie voor 3 jaar en nog veel en veel meer. 1088 Euro 54 had ik moeten afrekenen en ik heb wekenlang voor buursupermarkt gespeeld. Dat was leuk, het bevorderde de sociale cohesie zeer, maar toch wil ik het niet nog een keer meemaken, toen was het winter, de tuin was één grote inloopkoelkast, nu is het 35 graden.
Claire stottert iets onverstaanbaars, ze schraapt krakend haar digitale keel en zwijgt vervolgens als het graf. Ik kan haar alleen reanimeren met een keiharde reset, het goede oude ctrl-alt-del bestaat niet meer, of zou dat nog werken? Nee, Claire ligt knock-out in de supermarkt, er zit maar een ding op: Powerknop indrukken en net zolang ingedrukt houden tot de computer uitgaat. Zo zette mijn tante Bep 20 jaar geleden ook haar computer uit, hij moest 1 keer per 2 weken naar de dokter om hem weer tot leven te wekken. Het was lieve Bep zaliger niet aan haar verstand te brengen dat de computer een ander soort apparaat was dan een radio of een broodrooster.
Pats! Hij is uit. Minuutje wachten, opnieuw opstarten…. “Dit product is de laatste keer dat het gebruikt werd niet goed afgesloten. Wilt u ons een rapport sturen, zodat we het probleem kunnen detecteren en het product kunnen verbeteren?” Jawel, dat wil ik wel, maar zou het hier nu gaan over Windows, mijn screenreader of om iets uit mijn lijstje dat al open was gegaan toen ik zo hard op mijn toetsenbord sloeg, een zak vaatwastabletten of een pak melk ofzo?
Ik druk op “versturen”, van mij mogen ze alle producten verbeteren.
Claire lult weer de oren van mijn hoofd, ze is frisser deze korte lockdown uitgekomen dan dat ze erin ging. Okee Albert Heijn, hier ben ik weer. He? Ik moet opeens cookies accepteren. Gezellig, je komt de supermarkt binnen en je krijgt gelijk cookies. Maar hoezo? Ik was nog geen 5 minuten geleden in de winkel. Ik ga maar akkoord en treed binnen. In de analoge winkel scheelt dat met dit weer 17 graden, hier niet, het zweet staat op mijn rug. O, gelukkig, ik heb vandaag nog niets besteld. Ik begin aan een nieuw lijstje. Bier moet er komen, natuurlijk, dat heb ik wel verdiend dacht ik zo. Leffe Blond, IPA, Westmalle, ik kan niet kiezen, ik neem ze alledrie. IJs, tomaten, komkommer, meloen, o jongens, dat gaat…. Godsgloeiende, gebeurt het weer! Ik sta woedend op van mijn stoel, loop naar buiten, waar mijn vrouw in de schaduw zit te lezen met haar voeten in ons microzwembadje, het heeft het formaat van een teiltje. “Rustig, rustig,” roept ze, als ze mijn rode kop ziet. Ze staat zuchtend op en loopt met me mee naar de computer. “O,” zegt ze, als ik het scherm heb aangezet, ze klikt met de muis en Claire begint weer te praten, “het was een popupje met een aanbieding voor mondkapjes.” Ah, dat was het dus, Claire werd de mond gesnoerd door mondkapjes. “Maar, Vin, 30 sixpacks Leffe, dat gaan we maar even niet doen he?”
Er wordt heel veel geschreven over webtoegankelijkheid. Wij proberen zoveel mogelijk van die artikelen uit binnen- en buitenland te verzamelen. De meest opvallende en interessante delen we elke maand op onze blog. Zo hoef je niet zelf op zoek en ben je toch altijd op de hoogte van wat er speelt! Hier volgt het webtoegankelijkheid nieuws van augustus 2020.
In juni kwam Last of Us Part II uit. Deze game werd ontwikkeld door Naughty Dog en wordt lovend ontvangen door de accessibility community. De game biedt 60 accessibility settings, waardoor de speler de game volledig aan zijn of haar wensen kan aanpassen. Nooit eerder is er bij de ontwikkeling van een game zoveel rekening gehouden met spelers met een beperking. De BBC bericht over de emotionele reacties van een aantal spelers. Zij geven aan dat ze voor het eerst in hun leven een game kunnen spelen zonder barrières.
Eind vorig jaar schreef Renate Verloop een artikel over de communicatietrends voor 2020. Nu vond ze het tijd voor een update, want corona heeft op het gebied van communicatie heel wat teweeg gebracht. Eén van de trends die ze noemt is het belang van duidelijke en toegankelijke communicatie. De coronacrisis raakt iedereen, dus de informatie moet ook duidelijk zijn voor iedereen. De overheid is eenvoudiger gaan communiceren en toegankelijkheid staat hoger op de agenda.
Lees het artikel op Frankwatching
Digitale toegankelijkheid blijft voor veel organisaties een uitdaging. Waar begin je? Forum Standaardisatie laat met een online magazine zien hoe overheidsorganisaties aan de slag kunnen met digitale toegankelijkheid. In het magazine worden drie lijnen van actie beschreven: informeren, ondersteunen en handhaven. Het magazine staat vol praktische tips en praktijkvoorbeelden. Wat ons betreft ook interessant voor organisaties die niet onder de overheid vallen.
Volgens Avinash Kaur ligt de verantwoordelijkheid voor toegankelijkheid bij het hele team, maar kan een UX-designer hier een belangrijke, verbindende rol in spelen. In een artikel op UX Collective zet ze een heleboel handige richtlijnen voor designers en contentmakers op een rij. Ze benadrukt in het artikel dat een beperking zowel permanent als tijdelijk kan zijn. Iemand kan een arm missen, maar een arm kan ook uitgeschakeld worden door een tijdelijke blessure of het vasthouden van een baby. Wat haar betreft gaat toegankelijkheid daarom over het bruikbaar maken van het web voor gebruikers in het algemeen. Daar sluiten wij ons graag bij aan.
Lees het artikel op UX Collective
Door de coronacrisis zijn ze nog populairder dan ze al waren: takeaway apps als Thuisbezorgd.nl, Foodora en Deliveroo. Het idee van eten dat aan huis bezorgd wordt is erg toegankelijk, maar kan iedereen ook makkelijk een bestelling plaatsen? Axesslab testte het en liep tegen aardig wat problemen aan. Zo waren sommige apps slecht te gebruiken in combinatie met screenreaders en was het soms niet duidelijk wat de functie van bepaalde buttons was. De belangrijkste conclusie: er moet meer getest worden met gebruikers met een beperking. Daar zijn wij het helemaal mee eens. Mocht je hier hulp bij kunnen gebruiken, dan helpen wij je graag.
Die vraag probeert Linda Timmerman te beantwoorden in een artikel op Frankwatching. Ze richt zich in haar artikel specifiek op UX’ers, maar ze geeft tips die voor veel rollen relevant zijn. Een aantal fijne tips:
Lees het artikel op Frankwatching
Zin in meer nieuws? Lees ook het webtoegankelijkheid nieuws van 2020 (juni | juli | september | oktober | november | december) en van 2021 (januari | februari | maart | april)!
Er wordt heel veel geschreven over webtoegankelijkheid. Wij proberen zoveel mogelijk van die artikelen uit binnen- en buitenland te verzamelen. De meest opvallende en interessante delen we elke maand op onze blog. Zo hoef je niet zelf op zoek en ben je toch altijd op de hoogte van wat er speelt! Hier volgt het webtoegankelijkheid nieuws van juli 2020.
In ons eerdere blogartikel hadden we het al over de problemen die veel organisaties hebben met het toegankelijk maken van hun website. Gebrek aan tijd en kennis zijn belangrijke oorzaken. Forbes bericht nu bovendien over een ander belangrijk aandachtspunt. Level Access, G3ict en IAAP voerden een nieuwe enquête uit onder 1.119 bedrijven. Hoewel 94% aangaf het belangrijk te vinden om met mensen met een beperking te testen, bleek slechts 57% dit ook echt te doen.
Logius en het Ministerie van BZK hebben in juni en juli een virtuele roadshow gehouden over digitale toegankelijkheid voor overheidsorganisaties. In verschillende webinars werden onderwerpen als wetgeving, testen en inrichting van je organisatie besproken. Hoewel de roadshow inmiddels afgerond is, zijn de opnames van de verschillende sessies nog te zien via YouTube. Links naar deze video’s vind je in bijgaande link.
Lees het artikel op DigiToegankelijk
Tabula Rasa is een bureau van gedrags- en communicatieconsultants dat veel werkt voor overheidsinstanties. Bert Pol schreef op hun website onlangs een artikel over de toegankelijkheid van overheidswebsites voor blinden en slechtzienden. Zijn conclusie: het gaat nog lang niet goed genoeg. Daarom pleit hij ervoor dat communicatiedeskundigen een grotere invloed krijgen in het proces.
Lees het artikel op de website van Tabula Rasa
De Tweede Kamer heeft begin juni een wijzigingsvoorstel van de Mediawet aangenomen. Hierin wordt vastgelegd dat de overheidscommunicatie altijd toegankelijk moet zijn voor slechtzienden en slechthorenden in tijden van crisis. Het toegankelijk maken van informatie mag echter geen vertragende factor zijn in het informeren van de bevolking tijdens een crisis. Daarom geldt het toegankelijk maken van informatie vooral als een inspanningsverplichting. De Eerste Kamer moet de wetswijziging ook nog goedkeuren. Wij lieten in het webtoegankelijkheid nieuws van juni zien dat juist in coronatijd vitale informatie van de overheid niet altijd toegankelijk is voor mensen met een beperking.
We blijven nog even in de Tweede Kamer, want op 30 juni heeft een meerderheid van de Tweede Kamer ingestemd met een uitbreiding van artikel 1 van de Grondwet met grondslagen handicap en seksuele gerichtheid. Met deze uitbreiding wordt dus wettelijk vastgelegd dat het verboden is om mensen met een beperking te discrimineren of achter te stellen. En daarmee ontstaat er een wettelijke basis om onder andere websites toegankelijk te maken. Het uitbreidingsvoorstel gaat nu naar de Eerste Kamer.
We hebben in het webtoegankelijkheid nieuws van juni al bericht over het jaarlijkse onderzoek dat WebAIM doet onder 1 miljoen websites op het gebied van webtoegankelijkheid. WebAxe, een Amerikaanse blog over toegankelijkheid, heeft de belangrijkste conclusies overzichtelijk op een rij gezet. En ze highlighten één belangrijke conclusie: de toegankelijkheid van websites neemt af.
Zin in meer nieuws? Lees ook het webtoegankelijkheid nieuws van 2020 (juni | augustus | september | oktober | november | december) en van 2021 (januari | februari | maart | april)!
Och mensen, ik heb het zo makkelijk. Jullie, zienden, jullie zitten je de hele dag blind te staren op het scherm van je computer of je telefoon en ik voel intussen gewoon met mijn vingers wat er op mijn scherm staat. Mijn brailleleesregel vertaalt alles in puntjes. Dat werkt erg goed, hij kan bijna alles aan, die regel. Alleen pornosites, dat gaat niet, dan vliegen de puntjes om je oren.
Als ik erg lange teksten moet lezen gebruik ik mijn spraaksynthesizer, anders loop ik een braillearm op. De kwaliteit van de stemmen, die me voorlezen, is in de 22 jaar dat ik er naar luister, enorm verbeterd. De eerste synthesizers klonken als de Paus met Pasen, die van “beeedankt for die bloeoeoeomuh.” Het waren mechanische, blikken meneren of mevrouwen, nee, dat eigenlijk niet eens, een soort seksloze aliens hoorde je. Alles wat die gasten voorlazen klonk hetzelfde. Of ze nou “ik hou van jou” of “hee vieze kolerelijer” zeiden. Ik kan ze erg goed nadoen, als je wilt horen hoe ze klonken, luister dan naar deze blog, ik heb hem ingesproken vanaf mijn vakantieadres, met een mondkapje voor, uiteraard. Die dingen zijn hier zelfs in restaurants verplicht, het eten komt per infuus. Als je dan toch gaat luisteren, dan laat ik je ook een liedje horen uit 1998, o man, wat lang geleden is dat alweer, toen had je nog theater, dat je op het podium stond en er honderden paren ogen op je gericht waren, dat kunnen we ons nu niet meer voorstellen. Dat liedje werd gezongen door mijn toenmalige spraaksynthesizer, hij sprak de tekst uit van een mailtje dat ik kreeg van mijn toenmalige vrouw, die overigens ook nog mijn huidige vrouw is, ze was zonder mij op vakantie gegaan naar Barcelona, ja, dat kon toen ook nog. Ik had niets gemanipuleerd, het enige dat ik hoefde te doen was de pitch van de stem van de synthesizer op zijn hoogst zetten en het tempo op zijn langzaamst. Dat gaat met de huidige synthesizers niet meer. Ze zingen niet meer, ze klinken alleen straalbezopen als je ze langzaam laat spreken.
Level Access is internationaal marktleider op het gebied van oplossingen voor digitale toegankelijkheid. Dit Amerikaanse bedrijf doet ieder jaar onderzoek onder bedrijven uit verschillende sectoren naar de stand van zaken van digitale toegankelijkheid. Dit jaar reageerden meer dan 1.100 bedrijven, waarvan driekwart Amerikaans en de rest internationaal (maar gevestigd in Amerika). De conclusies zijn gepubliceerd in het 2020 State of Digital Accessibility rapport. Dit rapport werd gepresenteerd tijdens de 9de Global Accessibility Awareness Day op 21 mei 2020. En hoewel dit rapport dus vooral over de Amerikaanse markt gaat, delen wij de belangrijkste conclusies uit dit rapport graag. De Amerikaanse digitale toegankelijkheid markt is tenslotte voorloper in de wereld. Digitale toegankelijkheid in 2020: hoe staan we ervoor?
De meeste toegankelijkheidsprogramma’s zijn 2 tot 3 jaar oud (27%). Daarna volgen de programma’s van meer dan 6 jaar oud (21%). Ook opvallend: 8% van de ondervraagde organisaties heeft al meer dan 20 jaar toegankelijkheidsprogramma’s lopen!
Bij 60% van de bedrijven ligt de verantwoordelijkheid voor die programma’s bij één afdeling, tot nu toe het meest bij de IT afdeling (18%). Er zijn wel steeds meer bedrijven die een specifieke afdeling voor diversiteit en inclusiviteit inrichten.
Vaak zijn er maar een beperkt aantal mensen verantwoordelijk voor toegankelijkheid. Bij 45% ligt dit verantwoordelijkheid bij maximaal 3 personen.
Bijna de helft van de bedrijven maakt langdurig of incidenteel gebruik van diensten van externe leveranciers om de toegankelijkheid binnen het bedrijf te verbeteren. Dit zijn bovendien vaak de wat grotere bedrijven en bedrijven waarbij de onderlinge concurrentie groot is. Toegankelijkheidsaudits worden het meest (33%) bij externe leveranciers afgenomen. Van de onderzochte sectoren maakt de overheid het minst gebruik van externe expertise.
Organisaties hebben vaak meerdere redenen om zich bezig te houden met toegankelijkheid. Inclusiviteit wordt het meest genoemd (68%), maar ook het anticiperen op regelgeving (40%) en merkimago (35%) waren populaire redenen.
Daarnaast zijn vrees voor handhaving (33%) en publicaties over andere bedrijven die voor de rechter gesleept worden (23%) belangrijke drijfveren. Vooral veel bedrijven in Amerika noemen deze laatste twee argumenten.
Daar waar in het onderzoek van 2019 nog 28% van de bedrijven aangaf de WCAG 2.1 te volgen, is dat percentage in 2020 gestegen naar 56%.
Bedrijven lopen nog tegen veel uitdagingen aan als het gaat om hun toegankelijkheidsprogramma’s. De top 5 uitdagingen zijn:
Van de respondenten geeft 56% aan toegankelijkheid vroeger te willen betrekken bij het ontwikkelen van digitale producten en diensten. Het herstellen van bestaande producten en diensten is namelijk erg kostbaar. Je bespaart geld en tijd als je al in de idee- en planningsfase rekening houdt met toegankelijkheid.
Hoewel 94% van de respondenten aangeeft dat het belangrijk is om minimaal jaarlijks mensen te trainen op toegankelijkheid, doet maar 26% dat. Desondanks geven de meeste ondervraagden aan dat de kennis over toegankelijkheid binnen de organisatie is toegenomen.
Het kost tijd om een goed toegankelijk product of dienst te ontwikkelen. Die tijd is er vaak niet in een competitieve omgeving.
Het gebruik van mensen met een beperking in gebruikerstesten gebeurt te weinig. Volgens 94% van de deelnemers aan het onderzoek is het belangrijk dat mensen met een beperking meegenomen worden in de gebruikerstesten. Toch doet 56% van de organisaties dit helemaal niet. Opvallend hierbij is dat beschikbaarheid van budget niet automatisch leidt tot inclusiever testen. Bovendien blijkt een groter aantal jaren ervaring met toegankelijkheidsprogramma’s meer van invloed op het gebruiken van inclusieve gebruikerstesten.
Van de bedrijfswebsites heeft 67% meerdere content updates per week. Vooral onderwijsinstellingen (61%) en overheidsorganisaties (49%) melden dat zij door de hoeveelheid content updates moeite hebben om de site toegankelijk te houden. Een aantal opvallende resultaten van het onderzoek:
Als je door je oogharen kijkt naar het geschetste beeld in het rapport, kun je de conclusie trekken dat het met de huidige oplossingen heel lastig is om digitale content toegankelijk te krijgen. Het kost veel tijd, toegankelijkheid is lastig in de hele organisatie te verankeren en door de razendsnelle productie van nieuwe content is vooral het toegankelijk houden van de website een grote opgave. En dat is een ontnuchterend beeld voor een markt die gezien wordt als de meest volwassen ter wereld op het gebied van digitale toegankelijkheid.
Eigenlijk ademt het rapport een behoefte aan automatisering. Zodat toegankelijkheid goedkoper wordt, minder tijd vergt en structureel wordt meegenomen bij de productie van nieuwe content.
Ruim 66% van de bedrijven in het onderzoek maakt geen gebruik van plugins, omdat het momenteel vooral een oplossing is om een website beter bruikbaar te maken, maar nog geen oplossing is om de website toegankelijk te maken. En aan dat laatste is wel behoefte.
Met Aally werken we hard aan een oplossing die organisaties helpt om bovenstaande uitdagingen het hoofd te bieden.
Benieuwd wat Aally voor jouw organisatie kan betekenen op het gebied van toegankelijkheid? We laten het je graag zien.
Van de week liep ik een café binnen in Amsterdam. De eigenaar trad mij blij tegemoet en gaf me een hand. Jazeker, een hand! “Wat doe je nou,” riep ik. “De regels,” zei hij, “gelden niet voor visueel gehandicapten. Dat heeft Rutte gisteravond bekendgemaakt. Ze mogen alles weer. Als ze buiten lopen en ze komen in botsing met terrasmeubilair dat daar vroeger niet stond, ze hebben van de hele stad 1 groot distanceterras gemaakt, hebben ze de hele avond recht op gratis drank.” Ik draaide me om naar de deur, liep zijn terras op en jahoor, pats, ik botste tegen een stoel op. Het werd een gezellige avond, ik dronk veel, Grimbergen Dubbel, Leffe Dubbel, uiteindelijk werd mijn tong dubbel, maar dubbel zien, dat lukte dan weer niet.
Die anderhalvemetersamenleving is inderdaad een waanzinnige challenge. Voor slechtzienden, die verder kunnen kijken dan anderhalve meter, is het nog enigszins te doen, als ze niet te hard lopen, maar voor mij, met nul komma nul meter zicht is er eigenlijk geen beginnen aan. Vlak na de invoering van de intelligente lockdown, toen men nog echt bang was, ging het nog wel. Iedereen rende in blinde paniek weg als ik er aan kwam. Maar nu, nu het chagrijn en de Coronakater in de samenleving zijn geslopen, wordt het vervelender.
“Ga weg,” “uit mijn zone,” is mij al een paar keer toegeroepen. Zou, dacht ik, mijn iPhone daar iets op weten? Als ik nou eens gewoon de gezichtsherkenningsapp aanzet, mijn camera op schouderhoogte houd en zo ga rondlopen? Het werkte totaal niet in eerste instantie. Ik liep over het trottoir en mijn telefoon zei, toen ik voetstappen hoorde naderen: “Sixty year old woman.” “Wat,” schreeuwde een vrouwenstem vlakbij, “hoe durft-ie, “ik ben 45!”
“Maar,” zei ik, “ik houd me aan de anderhalve meter afstand.” Ze zuchtte en zei: “Wat mij betreft hoef jij dat niet te doen.” Ik stopte de telefoon in mijn zak, pakte haar hand en leidde haar naar het terras dat er vroeger nog niet stond.
Het internet is voor een groot deel visueel van aard. Afbeeldingen, video’s en andere visuele elementen spelen een steeds grotere rol. Dat maakt het er voor slechtzienden niet makkelijker op. Zij hebben regelmatig problemen met de toegang tot aangeboden diensten en informatie. Dit gaat om een grote groep mensen, die niet volwaardig mee kan doen. Het is dus belangrijk dat hier verandering in komt. Hoe kunnen we het voor hen makkelijker maken? Maak je website toegankelijk voor slechtzienden!
Er zijn wereldwijd enorm veel mensen met een visuele beperking. De WHO deelt de volgende schattingen:
Slechtziendheid komt grotendeels voor bij ouderen en wordt vaak veroorzaakt door oogziektes en gezondheidscondities. Denk aan staar, glaucoom, macula degeneratie en diabetes.
Er bestaan vele verschillende vormen van slechtziendheid:
Het grootste probleem met het toegankelijk maken van het web voor slechtzienden, is dat er zoveel verschillende vormen van slechtziendheid zijn. De behoeftes lopen ver uiteen en conflicteren ook regelmatig.
Een oudere, slechtziende gebruiker kan bijvoorbeeld veel contrast nodig hebben. Dit levert echter een onleesbare website op voor een gebruiker die lichtgevoelig is.
Iemand met goede visuele scherpte en tunnelvisie is gebaat bij een relatief kleine vergroting, zodat hij meer woorden tegelijk kan zien en het overzicht niet kwijtraakt. Een slechtziende met een lage visuele scherpte heeft juist grote letters nodig om te kunnen lezen.
Bovendien kan één persoon op verschillende momenten andere behoeften hebben. Iemands visus hoeft namelijk niet constant te zijn. Vermoeidheid kan bijvoorbeeld leiden tot verminderd zicht.
Het is onmogelijk om een ontwerprichtlijn op te stellen die werkt voor iedereen.
Dat komt niet alleen doordat iedere aandoening andere aanpassingen vereist, ook de omstandigheden spelen een rol. Denk aan de complexiteit van de tekst, de externe lichtomstandigheden, hoe bekend de gebruiker is met de tekst en hoe de gebruiker zich op dat moment voelt.
De gebruiker heeft behoefte aan zijn eigen instellingen, die hij op elk moment kan aanpassen aan zijn wensen. Een van de hulpmiddelen die slechtzienden daarom veel gebruiken is vergrotingssoftware. Hoewel deze software steeds beter met websites overweg kan en veel instelmogelijkheden biedt, zijn er toch veel problemen:
En misschien wel het belangrijkste: de software kent de website waarop hij gebruikt wordt niet. Welk deel van de website moet dan vergroot worden? En als je dat deel vergroot, wat mis je dan aan informatie?
Bovendien is er iets vreemds aan de hand. Als het gaat om toegankelijkheid wordt er vaak verteld dat het belangrijk is om je website te testen met een screenreader. Over vergrotingssoftware gaat het echter vrijwel nooit. Terwijl we zojuist hebt gezien dat 86% van de mensen slechtziend is en niet blind. Slechzienden gebruiken vaker vergrotingssoftware dan een screenreader. Doordat dit vaak over het hoofd wordt gezien werken veel websites niet optimaal samen met vergrotingssoftware.
Vergrotingssoftware is dus niet de ideale oplossing. Maar wat dan wel? Wij hebben Aally ontwikkeld om onder andere dit probleem op te lossen. Met Aally creëer je alternatieve pagina’s die de gebruiker volledig aan zijn wensen kan aanpassen. De gebruiker kiest bijvoorbeeld zelf het fijnste lettertype, de juiste lettergrootte en het perfecte contrast. Of hij laat die lange tekst even voorlezen. Bovendien is Aally volledig ingericht op jouw website. De informatie op je website wordt op een overzichtelijke manier weergegeven, zodat de gebruiker het overzicht niet kwijtraakt en hierdoor geen informatie mist.
Benieuwd naar hoe Aally werkt? Vraag vrijblijvend een demo aan. We laten het je graag zien! Maak je website toegankelijk voor slechtzienden!
De laatste tijd krijgen we vragen over het nut van accessibility plugins. Kritische vragen komen er vaak als er verschuivingen plaatsvinden in een markt en dat is uiteraard alleen maar goed. Er zijn al langer consultancy bureaus die zich richten op toegankelijkheid, maar accessibility plugins zijn nog redelijk nieuw. En ook wij zien dat er met sommige plugins nog veel mis is. Maar dat niet alle plugins goed werken, wil natuurlijk niet zeggen dat we plugins dan maar helemaal moeten afschrijven. Ze bieden juist grote voordelen. In dit artikel delen we de 4 belangrijkste voordelen van accessibility plugins zoals Aally.
Wat ons betreft zijn accessibility plugins erg belangrijk om de volgende stap te kunnen zetten richting échte toegankelijkheid. Je website kan namelijk voldoen aan wetgeving en richtlijnen, maar alsnog onbruikbaar zijn voor een grote groep mensen met een beperking. En dat laatste is nou juist waar het eigenlijk allemaal om draait.
Niet iedereen heeft dezelfde behoeften, ook niet iedereen met een beperking. Een oplossing voor de ene functiebeperking kan zelfs belemmerend werken voor de andere. Stel je voor:
Je merkt: je kunt niet één versie van je website creëren, waarin je rekening houdt met iedereen. Als je wilt dat je website voor iedereen bruikbaar is, moet je website aanpasbaar zijn aan elke individuele behoefte. En dat is precies waarom we Aally zijn begonnen. Met onze plugin creëer je een alternatieve versie van je pagina’s, die de bezoeker volledig kan aanpassen naar zijn wensen:
Onze plugin is een aanvulling op de WCAG 2.1 richtlijnen, waardoor je website niet alleen toegankelijk is voor iedereen, maar ook bruikbaar.
We gaven over dit onderwerp een webinar die je hier gratis terug kunt kijken.
Door hulpmiddelen door middel van een accessibility plugin in te bouwen in de website, is de gebruiker niet meer afhankelijk van externe hulpmiddelen. Die hulpmiddelen zijn soms prijzig en niet iedereen met een beperking weet van het bestaan ervan. Veel blinden en slechtzienden zullen al wel bekend zijn met vergrotingssoftware en screenreaders, maar zoals je in eerdere blogs hebt kunnen lezen zijn er ook mensen met minder prominente en tijdelijke beperkingen. Veel van hen worstelen zich nu gewoon zonder hulpmiddelen door websites heen.
Iemand met een beperking kan allerlei algemene, externe hulpmiddelen gebruiken. Tegenwoordig zitten deze vaak al standaard in browsers en operating systems verwerkt. Maar deze hulpmiddelen zijn niet speciaal voor jouw website gemaakt en zullen dus niet altijd optimaal werken. Zelfs niet als je website voldoet aan de richtlijnen van WCAG 2.1. Met een plugin, zoals Aally, kun je zelf hulpmiddelen aanbieden én deze aanpassen aan de inhoud en structuur van je website. Zo zorg je voor een optimale gebruikerservaring. Het is wel belangrijk dat de plugin die je gebruikt niet volledig plug-and-play is, waardoor het alsnog een algemene oplossing wordt. Dat is de reden dat Aally een combinatie biedt van plug-and-play en customized onderdelen.
Een plugin wordt ontwikkeld, onderhouden en continu verbeterd door een bedrijf dat hier de volle focus op heeft. Je kunt gebruik maken van hun kennis en ervaring en hoeft het wiel niet opnieuw uit te vinden. Bovendien worden nieuwe inzichten en ontwikkelingen op het gebied van accessibility vaak snel verwerkt in een plugin. Daardoor hoef je hier zelf minder bovenop te zitten. Dat zorgt voor een mooie besparing in tijd en kosten.
Belangrijk om op te merken is dat er nog geen plugins bestaan die jouw website volledig geautomatiseerd toegankelijk maken, al zijn er wel aanbieders die dit claimen. Een plugin kan extra gebruiksgemak toevoegen en je website toegankelijker maken, maar het kan niet op magische wijze al je problemen oplossen. Onduidelijke taal blijft onduidelijk, informatie die er niet is wordt niet verzonnen en een slechte structuur blijft een slechte structuur. Je zult ook zelf onderzoek moeten doen en problemen in de basis van je website moeten oplossen. Als je met Aally aan de slag gaat begeleiden we je daar bij.
Dat een plugin van grote toegevoegde waarde is staat wat ons betreft vast. Met een goede plugin maak je jouw website beter bruikbaar voor mensen met een beperking. Bovendien bespaart het je tijd en kosten. Het is echter wel belangrijk om de juiste plugin te kiezen én om vooral ook goed naar de basis van je website te kijken. Een plugin laat problemen namelijk niet als sneeuw voor de zon verdwijnen.
Benieuwd naar Aally? Vraag een gratis demo aan. We laten je graag zien hoe het werkt.