Er wordt heel veel geschreven over webtoegankelijkheid. Wij proberen zoveel mogelijk van die artikelen uit binnen- en buitenland te verzamelen. De meest opvallende en interessante delen we elke maand op onze blog. Zo hoef je niet zelf op zoek en ben je toch altijd op de hoogte van wat er speelt! Hier volgt het webtoegankelijkheid nieuws – juni 2020!
Web Accessibility in Mind (WebAIM) zet zich in voor het toegankelijk maken van webcontent voor mensen met een beperking. Het centrum is verbonden aan de Utah State University en publiceert jaarlijks een onderzoek over toegankelijkheid onder de top 1 miljoen websites wereldwijd. Belangrijkste conclusie uit het onderzoek van dit jaar: 98,1% van de onderzochte websites voldoet niet aan de WCAG richtlijnen. Via onderstaande link lees je ook de andere bevindingen.
Bekijk de resultaten van het onderzoek
Op 21 mei 2020 was het alweer de 9de internationale toegankelijkheidsdag. Deze dag is vooral bedoeld om iedereen extra bewust te maken van de noodzaak van inclusiviteit en digitale toegang voor mensen met een beperking. Ter inspiratie brengen we graag een blog onder je aandacht van Nicolas Steenhout, specialist op het gebied van toegankelijkheid. Hij constateert dat veel bedrijven vooral bezig zijn met het voldoen aan de WCAG standaarden en minder met het daadwerkelijk toegankelijk maken van hun websites. Voor ons klinkt dit als muziek in de oren. Ook wij constateren namelijk dat het voldoen aan de WCAG richtlijnen nog niet betekent dat je website bruikbaar is voor mensen met een beperking.
Lees het artikel op Part of a Whole
Juist in deze tijd worden ouderen hard getroffen. Enerzijds door de maatregelen rond de coronacrisis en anderzijds, omdat ze als gevolg daarvan meer afhankelijk worden van digitale diensten. In Nederland wonen ongeveer 3 miljoen mensen ouder dan 65 jaar, waarvan er 800.000 ouder dan 80 zijn. Veel van hen hebben moeite met het gebruik van websites. Frankwatching publiceerde laatst een artikel met uitleg over wat je kunt doen om je website toegankelijker te maken voor deze doelgroep.
Lees het artikel op Frankwatching
Niet alleen ouderen worden hard getroffen door de intelligente lockdown. “Voor mensen met een beperking is vrijwel niets geregeld en creëren de maatregelen juist een onleefbare situatie”, schrijft Lotte de Bitter, zelf visueel beperkt, in een open brief aan premier Rutte in het AD. Ook wij hebben geconstateerd dat de website van de Rijksoverheid niet altijd optimaal toegankelijk is voor doelgroepen met een beperking.
Op The Markup verscheen een artikel over de informatiesites rond corona in de VS. Ook zij constateren dat vitale informatie slecht toegankelijk is voor blinden en slechtzienden. In Amerika verschilt de mate van toegang per staat.
Lees het artikel op The Markup
In Nederland zijn er 4,5 miljoen mensen die moeite hebben met het lezen, begrijpen en gebruiken van websites. Dit is een heel diverse groep met allerlei verschillende behoeften. Juist dat is de reden waarom wij Aally begonnen zijn: iets ontwikkelen waarmee iedereen op zijn eigen manier en naar eigen behoefte een site kan lezen en gebruiken. Maar een toegankelijke website begint bij het ontwerp. De Britse overheid heeft veel ervaring met het ontwerpen van overheidssites voor verschillende doelgroepen met een beperking. De learnings hebben ze samengevat in handige posters voor designers. Deze vind je via onderstaande links.
Lees het artikel op de website van de Britse overheid
Google biedt al een tijdje live ondertiteling aan op Android smartphones. De audio in video’s wordt door deze functie gedetecteerd en direct omgezet naar tekst. Deze functie gaan ze nu ook aan Chrome voor desktop toevoegen. Daardoor wordt audiovisuele informatie op websites toegankelijker voor met name voor doven en slechthorenden. Waarschijnlijk is de functie ergens midden juli beschikbaar.
Zin in meer nieuws? Lees ook het webtoegankelijkheid nieuws van 2020 (juli | augustus | september | oktober | november | december) en van 2021 (januari | februari | maart | april)!
Vroeger, ja, vroeger, weet je dat nog. Dat je mensen een hand gaf ter begroeting, of 3 kussen! We kunnen ons het nu niet meer voorstellen, maar dat deden we. We zaten nog naast elkaar op achterbanken van auto’s, ook als we niet tot één huishouden behoorden, die tijd. We stonden schouder aan schouder in een café. We hugden en knuffelden dat het een aard had.
Ik dacht vanmiddag nog aan die tijd, toen ik tijdens het opruimen mijn allereerste laptop tegenkwam. Dat ding vereiste een flinke lap, hij woog, inclusief brailleregel, 4 kg.
Ik sloot hem aan op het lichtnet, ik had de adapter er keurig bij bewaard. Hij deed het nog ook zeg. Er kwam een geluid uit dat nog het meest weg heeft van de sirene van de eerste maandag van de maand. O man, ik was er zo blij mee toen. Hij was waanzinnig toegankelijk, je hoefde alleen maar een paar duizend commando’s uit je hoofd te leren die je kon intypen, van muizen had nog nooit iemand gehoord, ja, in de keuken, maar niet om mee te klikken.
Er zat nog WordPerfect op dat apparaat, een voorhistorische tekstverwerker, daar hebben ze het Oude Testament nog op geschreven.
Met de komst van Windows, een jaar of 7 later, werd alles anders. Ik kon er maar moeilijk aan wennen. Ik had heimwee naar de DOS-prompt, naar al die simpele commando’s, het zelf schrijven van batch-filetjes waarmee je je computer handelingen kon laten uitvoeren. Nu moest ik door menu’s navigeren en de computer begon voor mij na te denken.
Uiteindelijk zag, nee, voelde en hoorde ik er de voordelen van in, na een half jaar was ik helemaal om. Ik had nu de hele wereld aan een draadje, via internet, althans, in theorie. In praktijk was surfen op internet struikelen en op goed geluk pagina’s openen.
“Vergelijk internet maar eens met een gebouw,” schreef ik in die tijd op. “Ik sta in de centrale hal. Daar bevinden zich heel veel deuren. Op al die deuren staan plaatjes en op die plaatjes staat wat er zich in de ruimte achter de deur bevindt. Op de eerste deur die ik tegenkom lees ik light-arrow.gif. Wat zou daar achter zitten? Ik open hem, enter. Nu kom ik bij button2.jpg en spacer.gif. Ik open spacer.gif en kom bij greenarrow.jpg en redarrow.jpg en het enige dat ik lees is: U bent nu hier. ik ben hier, maar waar is hier? Ik ga terug naar de vorige ruimte en probeer een andere deur, een deur die ibpgwacl21.php heet. Het enige wat ik lees is flash! Hier wordt een showtje gegeven, maar wat voor showtje? Ben het zat en ik verlaat het gebouw door de nooduitgang, alt+f4.”
Zo was internet toen, voor de blinde medemens. Is het in de loop der tijd verbeterd? Daarover vertel ik in mijn volgende blog.
Het woord “computer” had op mij als kind al een enorme aantrekkingskracht. Mijn oom Rob werkte in de jaren 70 bij Rijkswaterstaat, hij was daar computerprogrammeur, een interessanter beroep bestond er niet, mijn pa zat in de verzekeringen, dat was saai.
Oom Rob belde mij een keer op mijn verjaardag vanaf zijn werk. Hij liet de computer “lang zal hij leven” piepen. 2 dagen later kwam hij langs, hij had een enorm blad papier bij zich, waarop mijn naam stond, in braille, gemaakt door de computer. Het was raar braille, de afstand tussen de punten was erg groot, maar toch, het was magisch, want het kwam uit een computer. Toen wist ik zeker, later, als ik groot ben, wil ik ook zo’n ding.
Dat later kwam sneller dan gedacht. Eerst kwam een voorloper, een elektronische rekenmachine met een science fictionstem, hij sprak op 1 toon alle cijfers en bewerkingen uit. Ik nam hem mee naar school en werd er het populairste jongetje mee.
Daarna kwam de Commodore 64, ik had hem samen met een vriend gekocht. Dat 64 sloeg op de 64 KB werkgeheugen, die het apparaat bezat. Je moest de programma’s laden met een cassettebandje. Die programma’s werden in een uitzending voor computerhobbyisten op de radio uitgezonden, het waren fluittonen, die bestonden uit heel veel nullen en enen. Ze duurden een minuut of twee, het geluid klonk verschrikkelijk.
Je nam ze op, op een cassetterecorder, en Als je ze daarna eenmaal in de Commodore had geladen en je sloot het apparaat op de televisie aan, die deed dienst als monitor, gebeurden er wonderen. We hadden zelfs een programma dat de Commodore kon laten spreken. Je drukte een a in en je hoorde een a. Het was magisch. Als dit toch eens handiger en sneller zou kunnen, dacht ik, ben ik helemaal niet meer blind, dan ligt de wereld aan mijn voeten.
De ontwikkelingen volgden elkaar daarna snel op. De Brailleleesregel verscheen op de markt, ik kreeg mijn eerste laptop, hij woog 6 kg, je had er een flinke lap voor nodig, de spraaksynthesizer werd langzaam beter en op een gegeven moment kon ik zelfs elektronische post versturen, via De Digitale Stad. Ik had alleen een probleem, ik kende niemand die elektronische post kon ontvangen. Ik stuurde dus mezelf maar berichten, o, wat stoer, dat ze ook nog echt aankwamen.
Nu, 25 jaar later, zit ik een lijst van 50 mails door te worstelen die ik nog moet beantwoorden, de 64 KB werkgeheugen is 4 GB geworden, en dat is, zeggen kenners, nog aan de krappe kant. Straks heb ik een Zoomvergadering en vanavond is er een online Pubquiz en een Coronaconcert waar ik aan mee zou kunnen doen. En dat allemaal via die computer, de klank van het woord heeft nog steeds de magie van de tijd van oom Rob. Maar ligt de wereld nu ook echt aan mijn voeten? Is het internet, die virtuele wereld, die in deze tijd steeds meer de echte wereld wordt, voor mij begaanbaar? Daarover meer in mijn volgende blog.
Volgens de Nederlandse wet moet de inhoud van de websites van overheidsinstanties toegankelijk zijn. WCAG 2.1 is hiervoor leidend. Ook voor andere organisaties komt er strengere wetgeving aan rondom toegankelijkheid. Maar wat als het niet mogelijk is om jouw website in zijn geheel toegankelijk te maken? Dan kun je toch aan je verplichting voldoen door een toegankelijke, alternatieve versie van je webpagina’s te creëren. Daar zijn alleen wel wat voorwaarden aan verbonden. Wij delen met je hoe het zit.
Een pagina kan om allerlei redenen moeilijk of niet toegankelijk te maken zijn:
Er zijn een aantal eisen waaraan de alternatieve versie van een pagina volgens de wetgeving moet voldoen. Namelijk:
Wil je gebruik maken van een alternatieve, toegankelijke versie? Dan zijn er alsnog wat eisen aan de ontoegankelijke versie van je pagina.
Deze eisen zijn er, omdat bezoekers met een beperking je website anders mogelijk in zijn geheel niet kunnen gebruiken.
Wil jij makkelijk een alternatieve versie creëren voor je ontoegankelijke pagina’s? Dat kan met Aally. Aally legt als het ware een extra laag over je website heen. Via een knop rechts bovenin de pagina komt de bezoekers met een beperking op de toegankelijke versie van je pagina terecht. Aally is volledig gericht op de eindgebruiker en bevat meerdere oplossingen in één. Jouw websitebezoeker kiest zelf welke hulpmiddelen hij of zij gebruikt.
Nieuwsgierig? We laten je graag vrijblijvend zien hoe het werkt. Vraag een demo aan.
Voor de (semi-)overheid bestaat al jarenlang een Europese richtlijn om websites toegankelijk te maken. Per 1 juli 2018 is deze richtlijn in Nederland overgegaan in een wettelijke verplichting via het ‘Tijdelijk besluit digitale toegankelijkheid overheid’. Ook de ‘Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte’ uit 2017 verplicht bedrijven en overheden om hun diensten toegankelijk aan te bieden. Maar wat betekent de WCAG voor jouw organisatie?
WCAG staat voor Web Content Accessibility Guidelines. In 2008 werd WCAG 2.0 gelanceerd, waarmee webontwikkelaars en webmanagers handvatten kregen voor het verbeteren van de toegankelijkheid van hun digitale kanalen. Inmiddels zijn de richtlijnen geüpdatet en is er WCAG 2.1. De richtlijnen binnen WCAG 2.1 zijn gebaseerd op 4 principes:
Deze principes zijn opgedeeld in 13 richtlijnen, met daaraan gekoppeld 78 succescriteria.
De richtlijnen binnen de WCAG 2.1 zijn inmiddels opgenomen in de Europese wetgeving en verplicht voor alle Nederlandse overheidsorganisaties.
Het is best een klus om goed te begrijpen hoe je al deze richtlijnen moet interpreteren en wat dit voor je organisatie betekent. Met dit stappenplan inventariseer je wat je al aan toegankelijkheid doet en wat er nog moet gebeuren om aan alle wetgeving te voldoen:
Deze stap bestaat uit:
Nadat je stap 1 gedaan hebt, bepaal je welke maatregelen je op welke termijn gaat nemen om te werken aan de toegankelijkheid van je site.
Op basis van de maatregelen, zoals geformuleerd in stap 2, dien je zo snel mogelijk een nieuwe toegankelijkheidsverklaring op te stellen of een bestaande aan te passen. Hiervoor kun je opnieuw de invulassistent gebruiken.
In deze stap ga je de maatregelen, zoals bepaald in stap 2, uitvoeren. Bovendien neem je de uitkomsten van deze maatregelen op in de toegankelijkheidsverklaring. Daarnaast kun je de invulassistent gebruiken om de toegankelijkheidsverklaring makkelijk aanpassen.
Toegankelijkheid is een doorlopend proces. Daarom ga je aan het eind van stap 4 weer terug naar stap 1.
Op de website van Digitoegankelijk staat een uitgebreider stappenplan.
Meer weten over het toegankelijker maken van je website? In de komende blogs delen we hoe je deze richtlijnen in de praktijk kunt toepassen.